5 april 2022. Kinderbescherming in Gambia en blije kindersnoetjes

Vandaag gaan we praten met Lamin, een van de social workers in deze omgeving, over het uniformenproject van Gamrupa maar ook over zijn werk en dan kinderbescherming in het bijzonder. Lamin en zijn collega heten ons hartelijk welkom in hun kantoortje van de CCP, dat ligt tussen het health centre en het politiebureau. Zij zijn in dienst, niet van de regering, maar van de Amerikaanse kindertelefoon. Al jaren sponsoren die kinderen die vanwege hun arme thuissituatie niet naar school kunnen of uitvallen. Helaas zijn dar er nog steeds veel en zijn er meer kinderen dan tubabs die se sponsoren. De selectie wordt gedaan door vrouwen die hun eigen wijk goed kennen en kinderen aandragen en dan gezamenlijk een keuze maken. Het werkt een beetje als de sponsoring van een foster parents kindje. Welk een impact het heeft als de sponsor onverhoopt stopt, horen we toevallig de volgende dag als Essa en zijn broer vertellen dat "hun tubab" doodging en ze daarmee plotseling uit het programma vielen. Heftig!
Lamin en Fatig vinden het fantastisch om met ons te delen en ervaringen over het werk uit te wisselen. Kinderen beschermen is ieders verantwoordelijkheid, vinden ze. Een die niet stopt buiten werktijd. Ze maken ons deelgenoot vam dilemma's, die wij in ons eigen werk ook kennen. Het gaat dan over straffen, omgang met grenzen en seksualiteit of de eigen beroepsethiek. Heel bijzonder om dit met hen uit te wisselen. Lamin vraagt zich af of we samen project kunnen draaien, om kinderen en ouders te sensibiliseren en voorlichting. Waar hebben we dit eerder gehoord? Het valt ons op dat er veel goede initiatieven zijn maar dat gambianen elkaar onderling moeizaam vinden in de samenwerking dit beamen ze beiden en betreuren het ook.
Daarna gaan we nog door naar de middelbare school en de nursery school. Spreken even met de proncipals van beide scholen. En dan hebben we het eigenlijk wel gehad. Even dag zeggen aan de mannen op de markt en en dan halen we Essa en een koppel kinderen van de compound op. Ze willen heel graag de zee eens zien en ook de plek waar wij verblijven. Opgewonden lopen ze naar de auto (die we inmiddels niet meer bij Essas compound parkeren, want veel te mul zand zoals we eerder ervaarden haha)
Helaas, het zou te mooi zijn als het allemaal vanzelf ging deze keer. Kirste heeft ineens een halve sleutel in de hand! Het andere deel is bij het openen in het slot blijven hangen. Muhammed, toevallig ook in de buurt moet lachen en vertelt ons dat dit al eens eerder is voorgekomen. Ze hebben hem toen gelijmd, maar helaas, nu is hij dan toch echt gebroken. Wellicht verklaart dat ook onze eerdere problemen?
Hoe dan ook, we hopen dat Kalifa een reservesleutel heeft. Hij belooft gelijk te gaan zoeken. Het duurt vervolgens wel heel erg lang en zo staan we met 4 kinderen, Essa en de jongens van YPWB in de hete zo'n te wachten. Hoe langer het duurt,  hoe minder hoop we hebben. We sturen de kinderen maar naar huis. Na een klein uurtje wachten komt dan toch het verlossende woord. De sleutel is gevonden. Via de passagiersvaart kruipen we vanaf nu in de auto, maargoed het werkt weer!
Kinderen weer opgehaald en op naar de zee. Wat een belevenis was dat. Die glunderende snoetjes achterin de auto. Eenmaal op het strand vonden ze het toch maar eng. Dat duurt niet heel lang,.. eerst heel voorzichtig de tenen, dan de hele voet, en binnen  10 minuten liggen de kleren op het stand en staan ze gelukzalig te springen en te spetteren aan de waterkant. Geweldig!
Kirste en Essa lopen nog een stuk langs de waterkant terwijl ik me met de kids vermaak. Dan is het tijd om te gaan. De kids krijgen het koud, en zitten onder het zand. We hebben het fantastische idee om ze even onder de douche te zetten, zodat we ze weer schoon afleveren. De douche! Voor ons vanzelfsprekend, voor hen de allereerste keer. Wat genoten ze! En dat nog wel onder dat pisstraaltje haha. Met zeep weten ze absoluut raad, ze zepen zich helemaal in, de haren worden gewassen, niks mee te doen!
Opnieuw een dag met hobbels maar vooral ook met een gouden randje.