27 maart 2022 Warm weerzien !
Na een korte nachtrust van twee uur word ik alweer veel te vroeg wakker. Nu de klok verzet is, is er twee uur verschil, dus hier is het 6 uur. Ik besluit van de nood een deugd te maken en zodra het licht begint te worden het strand te bekijken. Kirste slaapt dan nog, gelukkig voor haar.
Ik zie onze accomodatie bij daglicht. Het heeft duidelijk geen enkel onderhoud gehad de afgelopen twee coronajaren. Jammer, want het is een prachtige plek met veel meer potentie!
De zee, die we vannacht al hoorden, is prachtig. Op het strand een koppeltje aasgieren, die niet bang voor mij zijn. Indrukwekkende beesten.
Als ik terugkom blijkt de deur in het slot gevallen. Pfff, en er is nog niemand op, geen idee hoe lang het zal duren!
Gelukkig, Aisha hoor ik de gastvrouw rommelen en lukt het ons om de deur te openen zonder sleutel maar met een mes. Handdoeken en toiletpapier waren nog niet
Even lezen, dagboekje bijhouden en dan ontbijten. Brood met ei, ui en tomaat, niet slecht. En mayonaise. Dat wordt hier veel gegeten, dus we proberen het ook, op de vroege ochtend. Thee en koffie erbij, helemaal niet slecht!
Dan komt Muhammed ons ophalen met de kleine rode subaru, die we de komende dagen mogen gebruiken. We rijden samen naar Sifoe, het educatiecentrum, waar een programma is van de YPWB en hun zustergemeenschap in Senegal. Muhammed legt uit dat ze dit als verassing hadden gehouden, zodat we ons niet bezwaard zouden voelen om aan te sluiten. We worden allerhartelijks ontvangen door onze iedereen die we met de Louka groep 3 jaar geleden hebben ontmoet.
En uiteraard, Kalifa kijkt ook terug, noemt nogmaals wat we betekend hebben en opnieuw applaus voor de meiden en het project van van toen. Hij kijkt ook vooruit, naar het plastic recycling project dat binnenkort gaat starten. Ik zie de aanwezige - prachtig gekleurde- vrouwen glimmen! Ze kijken ernaar uit, en zijn zo blij dat er nu met het afval iets goeds gedaan kan worden! Er wordt gezongen en gereciteerd. Al met al een bijzondere ervaring.
We maken het sentisizingsprogramma niet af, want hebben nog een ontmoeting staan met Essa en zijn familie! Best spannend, want ook al denk ik dat ik ze de afgelopen jaren echt wel heb leren kennen, communicatie op afstand blijft op afstand.
Maar ook daar krijgen we een allerhartelijkst ontvangst van een warme familie. We krijgen een rondleiding door de compound, inclusief het buitentoilet en chicken castle. Er is er nog een kip levend, de andere is vanochtend voor ons geslacht en staat nu op het vuur. Marie heeft heerlijk gekookt! Net als de buurvrouw, doe ook een pan met eten komt langsbrengen. Gelukkig leren we dat een paar hapjes proeven ook goed is,.dus een bijna volle.schaal gaat weer terug. Er is ongetwijfeld een betere bestemming dan onze volle westerse magen.
Vervolgens met de auto terug naar de lodge Anita heeft gereden en dat ging hartstikke goed. Alles mag hier in het verkeer. Er zijn geen snelheidsbeperkingen maar wel koeien, geiten en zo nu en dan hoge drempels die niet van tevoren worden aangegeven. Dus rustig aan genererend met toeterende auto's achter ons bereiken we onze bestemming. Vroeg naar bed vandaag!
