28 maart 2022

Na een prima, lange nacht, doen we het vandaag rustig aan. We starten op met de omelet die gastvrouw Aisha voor ons maakt en de sinaasappels die we gisteren meekregen van de familie Bah. Rijpe sinaasappels hier zijn niet oranje, maar gelig, en smaken heerlijk!
Na het ontbijt lopen we naar het strand. Het waait behoorlijk en in de schaduw is het zelfs fris!
De zee is ruw, dat horen we 's nachts al. Kirste is het dapperst,.die gaat helemaal onder, ik kom niet verder dan een beetje pootje baden. Zonder de aangespoelde rommel zou het hier echt een paradijsje zijn. Een dezer dagen gaan we het strand daarvan vrij maken. Maar nu pakken we ons boek!
Lunchen doen we bij lodge. We krijgen domoda, een nationaal gerecht met een pittige pindasaus. We maken kennis met Martina, de Oostenrijkse dame, die hier verblijft om haar plannen naar Gambia te emigreren te concretiseren.
Na de lunch rijden we naar Sifoe. Het vermoeden dat de benzinemeter niet werkt, wordt bevestigd. Precies voor het politiebureau en de contrapunt slaat de auto af. We worden naar de kant gehaald en bevraagd op wiens naam deze auto staat. Natuurlijk kent de agent Kalifa, en we mogen door. Met horten en stoten rijden we het dorp door. Gespot door enkele bekenden. Gelukkig lukt het om de compound te bereiken. De vrouwen zijn er niet, en Kalifa is aan het bidden. De kleine Ibrahim en Abdirachman de jongste zoons van Kalifa ontvangen ons echter razendenthousiast! Wat knap, destijds waren ze 1 en 5 jaar oud! Ibi laat ons trots de nieuwe aanbouw zien, kruipt op schoot en is niet van plan weg te gaan. Abdi, nog net zo ondeugend als toen, grijpt mijn zonnebril en zet hem op. Of we wel even een foto willen maken!
We kletsen even met Kalifa, die de monteur belt om benzine te halen. Het zal nog even duren, dus we besluiten naar het dorp te lopen. Eenmaal daar worden we van straat geplukt door Sanna, die ons gisteren en vanochtend al thuis verwachtte. Het is leuk om eindelijk zijn winkeltje in tweedehands kleding te kunnen zien.
En dan weer verder. Even een kijkje nemen bij de kleine meisjes bij de familie Bah, die beiden wat ziekig zijn!  De auto is inmiddels gefixt en het wordt bijna donker, dus we lopen via de achterkant van het dorp terug naar Kalifa. Een uitdagende rit, zo in het donker, maar gelukt!
Op tijd naar bed en morgen vroeg weer op!